- ziddiyyətli
- sif. Ziddiyyət olan, ziddiyyətlə dolu; təzadlı. Yazıçı ziddiyyətli yaradıcılıq yolu keçmişdir. – Səməd Vurğun yaradıcılığının ilk dövrü çox ziddiyyətlidir. O. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ziddiyyətli
Look at other dictionaries:
nəqiz — ə. 1) əks, zidd; 2) ziddiyyətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ikili — z. 1. İkisi bir yerdə, ikilikdə. İkili yaşamaq. İkili getmək. – <Zeynalın> fikrində vardı ki, əvvəlcə bu ayrılmaq məsələsini, soyuqqanlılıqla bir yerdə ikili qonuşub, çocuqlarının müqəddəratını öz aralarında həll etsinlər. S. H.. 2. Çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiləşmək — f. 1. İki olmaq, bir cut olmaq; qoşalaşmaq. Qızlar ikiləşib getdilər. 2. İki yerə ayrılmaq, şaqqalanmaq. // məc. İki cür olmaq, iki tərəfə meyil etmək, bütövlüyünü itirmək, ziddiyyətli olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məntiqsiz — sif. və zərf Məntiqdən məhrum, məntiqlə düz gəlməyən, məntiqə zidd olan; ziddiyyətli, ardıcıl olmayan. Məntiqsiz danışıq. – İnsaf dərnəkdə dediklərini bir az məntiqsiz halda anasına izah etdi. M. C.. Meracın danışığının məntiqsiz, mündəricəsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-məntiqi — sif. Məntiqə zidd olan; ziddiyyətli, ardıcıl olmayan. Qeyri məntiqi mühakimə. Qeyri məntiqi ifadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təzadlı — sif. Ziddiyyətli, əks, bir birinə əks olan; bir birini inkar edən. Təzadlı düşüncələrlə <Firidun> . . yaxınlaşdı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
faciə — is. <ər.> 1. Dəhşətli, ağır nəticəli hadisə, fəlakət, müsibət, bədbəxtlik. Başına faciə gəlmək. Alkoqolizm faciə ilə nəticələnir. – Mirzağanın faciəsi ictimai bir faciə idi. S. H.. <Şəndə:> İnamı itirmək fəlakətdir və bir çox faciə də … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dialektika — <yun.> 1. fəls. Təbiət, cəmiyyət və təfəkkürün hərəkət, dəyişmə, təzələnmə və inkişafının ümumi qanunlarından bəhs edən elm. Materialist dialektika. 2. fəls. Bir şeyin hərəkət və inkişaf prosesi. Hadisələrin dialektikası. Tarixin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçurum — is. 1. Çox sarp, dik və dərin yamac; yarğan, sıldırım. Sağımız dağ, solumuz qorxunc uçurum, meşəlik, dağlıqdır. S. Rüst.. Uçurumun dibi böyük tikan kolları ilə örtülmüşdü. Ə. M.. // sif. Uçurumlu, sıldırımlı, sıldırım. . . Qaraca qızın qabağına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
